(West-Friesland)", Witte Raven jeugdpockets; no. M88.
F. T. Bijlsma
Bureau Boek en Jeugd der C.V. december 1967, no. 67-804.
Vervolg van: "Joop en haar jongen". Ook het laatste en 5de deel van de Joop ter Heul-serie is een welkome herdruk van een geliefd vooroorlogs meisjesboek. De spontane hoofdpersoon vertelt op een originele wijze over haar dagelijkse belevenissen thuis, op de roeivereniging en op school. Ze heeft vele vrienden en vriendinnen, waar ze vaak allerlei dwaze dingen mee, beleeft.
De vrolijke sfeer van het verhaal maakt het boek tot een gezond, ontspannend boek voor meisjes van 13 jaar en ouder. In enkele details is merkbaar, dat het boek vooroorlogs is, maar dit doet allerminst afbreuk aan de waardering van dit boek, dat de vergelijking met de doorsnee moderne meisjesromans met glans kan doorstaan!
De dochter van joop ter heul
Trouw 2-6-'76
Vroeger had je bakvissen, een enigszins onduidelijk soort meisjes, die veelvuldig giechelden en van wie de moeders hoofdschuddend zeiden dat ze te groot voor het servet en te klein voor het tafellaken waren. Ten gerieve van die meisjes werden bakvisromans geschreven, de een na de ander.
Vandaag bestaan er geen bakvissen meer. We praten gewichtig over oudere tieners met hun eigen problematiek. Het zal wel waar wezen dat er minder gegiecheld en meer getobd wordt, maar de bakvisroman is voort blijven leven onder de naam: roman voor oudere meisjes, en zowel toen als nu eindigt het ermee dat zijn lippende hare vonden...
De meeste boeken in dit genre zijn binnen de kortste keren vergeten. op een paar na. En tot die paar horen de boeken van Cissy van Marxveldt. de Friese bovenmeestersdochter, die in 1919 met "De hbs-Lijd van Joop ter Heul" voor de dag kwam. Aangemoedigd door het succes en door haar man schreef ze drie vervolgen, waarvan het laatste in 1925 verscheen. Sindsdien zijn de Joop ter Heul-boeken door hele volksstammen verstonden. Ze werden steeds herdrukt, kregen een ander uiterlijk en op een gegeven moment ging een domme uitgever ze moderniseren door zijden kousen door nylons te laten vervangen. Dat zou nu. met het overal opbloeiend heimwee naar vroeger, niet meer gebeuren. De laatste keer dat Joop ter Heul een nieuw jasje kreeg was een paar jaar terug. Uitgeverij "Westfriesland" in Hoorm maakte van de vier boeken een Omnibus en zette er plaatjes in, die weer pasten bij de ontstaanstijd van de boeken.
In de oorlog schreef Cissy van Marxveldt (haar werkelijk naam was: Sietske Beek-de Haan; zij overleed in 1948) nog een vervolg: "De dochter van Joop ter Heul". Dit boek is lang zo sprankelend niet als de eerste vier en is dan ook terecht niet in de Omnibus opgenomen. Toch zag "Westfriesland" er brood in, er een nieuwe uitgave van op de markt te brengen. Het kreeg het uiterlijk formaat van de Omnibus en het werd een boek van 171 pagina's, dat fl 12,90 kost.
De dochter van joop ter heul
Tussen de rails 25(1976) no.10
Wie kent niet Joop ter Heul, de creatie van Cissy van Marxveldt.
Zij heeft vele meisjes en vrouwen al heel wat leesplezier bezorgd en doet dat nog steeds. In het vijfde boek uit de serie, dat niet in de Joop ter Heul-omnibus is opgenomen, beleeft zij weer allerlei avonturen. Of liever gezegd, de dochter van Joop ter Heul, Joop van Dil is degene, die wat leven in de brouwerij brengt. Want met haar zestien jaar is zij bezig haar levensroman te schrijven. En dat heeft, hoe kan het anders, weer heel wat voeten in de aarde.
